Zondag 10 maart: de twee Yamaha- en twee Fazioli-vleugels staan neus-aan-neus opgesteld en vormen van boven gezien een bloem. De kleppen zijn verwijderd voor een maximaal volume. Het publiek zit rondom, in afwachting van Delirium, muzikaal levenswerk van de Oekraïens- Nederlandse componist Maxim Shalygin. Wat mag je verwachten van ‘ontregelende muziek’, die je ‘in een staat van gewichtloosheid’ zal brengen, zoals in de aankondiging staat?
Het is even wennen. Het stuk begint met harde akkoorden uit vier open klankkasten, gevolgd door een echo die roerloze stilte achterlaat. Pas als de echo helemaal weg is, volgt weer een akkoord, en weer een. Klokgelui in wisselende tempo’s. Er maakt zich heel langzaam een melodie los die ruimte en tijd laten vervagen. Bastonen voegen zich bij de aanvankelijk dominante discant-tonen. Geleidelijk vult een heel spectrum aan exploderende en vervagende klanken de ruimte.
Het akoestisch effect is fenomenaal. De pianisten Tomoko Mukaiyama, Gerard Bouwhuis, Laura Sandee en Antonii Baryshevskyi gaan volledig op in hun virtuoos spel. Ze houden voortdurend oogcontact. Elke aanslag moet op het juiste moment. De metronoom in hun ‘oortje’ is slechts hulpmiddel. Het patroon van klanken wordt na bijna een uur steeds lichter en eindigt in het uitfaden van ‘flessenmuziek’. De stilte is oorverdovend. De torenklok van de kerk maakt het af: het is half vijf. Precies getimed alsof het zo is bedoeld.
De herinnering aan dit bijzondere concert van uitzonderlijk hoog niveau zal nog lang blijven hangen. Dit is waar Cultuurpodium Sint Jacobskerk voor is bedoeld. Een plaats voor klanktovenaars en musici die een niet alledaagse beleving neerzetten. Met dank aan Muziek Podium Zeeland!
